خيوط الأمل

سبحان من أحيا الأمل فى طير لامس ريشه الإشراق.

عابرى سبيل

مر عام على نهاية ذلك الفصل العشوائى فى رحلة الحياة. وها نحن نسير فى طريق لم نختره بل هو الذى إختارنا، طريق إنتقالى لا يعلم سوى المولى متى سيقذفنا بإتجاه طريق آخر يقودنا نحو الهدف الأسمى ، أو ربما يذيقنا مزيد من التخبط فى تلك المتاهة المعقدة، ها نحن من جديد نتجرع ذكرى عام مضى، ساعين بأفئدة متقلبة وأحلام متغيرة عابرى سبيل،غرباء ، أو ربما أرواح هائمة تبغى التلاقى مع الأشباه.

ترس فى ماكينة

ماشيه وسط الزحمة، ترس فى ماكينة مش مسموح له يقف علشان المنظومة تفضل دايره بعشوائيتها وضوضائها و أحيانًا همجيتها. لمحتها من بعيد ماشيه ببطء، تجاهلتها وكملت فى طريقى، ضميرى وجعنى وقررت ألف وأرجعلها، و فى كل خطوة خطيتها ناحيتها كنت بكسر سن من سنون الترس اللى رابطنى فى الماكينة وبتحرر من قيود المنظومة. 
- إنتى جميلة قوى، تيجى أساعدك تنزلى السلم ونقعد نرغى شويه على الكراسى اللى هناك دى؟
• مش هعطلك؟
- لا متقلقيش، إنتى أهم من اللى ورايا.
• القاهرة زحمة قوى، والعيشة معقدة ، ربنا يكون فى عونك يا بنتى.
- اه، بس خلاص الواحد إتعود. قوليلى إنتى منين؟
• أنا من الصَعيد، من بنى مزار، المنيا، تعرفيها؟
- أحسن ناس.
• روحتى هناك قبل كده؟
- للأسف لأ.
• أنا عازماكى، هدبح جدى بعد صيام العدرا وأفرق على الحبايب وإنتى حبيبة، تعالى المنيا، لجل النبى تعالى.
- أنا متشكره جدًا، بس المشوار طويل قوى.
• كل المشاوير طويله، لو توهنا فى دوامتها هننسى نعيش.
- وإنتى عيشتى؟
• عيشت بحبايبى اللى حواليا، عيشت بنعمة الرضا، عيشت فى كل صلاة بصليها من قلبى، عيشت على مهلى مش بجرى زيكوا، عيشت فى كل ضحكة صافية ردت روحى، عيشت بالبصه فى الوشوش السمحة اللى زيك.
- على كده إحنا محدش فينا عايش فى الزمن ده!
• الأوان لسه مفاتش، بس إنتى إفتكرى تعيشى الدنيا مش هى اللى تعشش هموما وتقلها فى قلبك وتطفى نور روحك من غير ما تحسى.

الرؤية

إكثر فى كيل البن كيلين وإنتقص من السكر كيل و لا تنسى أن تشرب قهوتك وحيدا  هائما فى رؤياك حول مجد آت.