إدعيلى يا أمى

اللى يعيش يا ما يشوف ، واللى يعيش فى مصر بقى هيشوف ويسمع ويشم العجب العُجاب .. أنا مقصدش حاجة وحشه على فكره ( أو أقصد يعنى فيها إيه !! محدش ليه عندى حاجه ، آه بلطجه هو كده بقى فى مشاكل ، فى حد مش عاجبه كلامى !! ) المهم سيبكم من دور سوكا العبيطة اللى بحب أتقمصه من فترة للتانيه ، عايزه أقولكم على موقف حصلى مش ممكن هنساه أبداً ..الموقف ده حصلى يوم ( 3/ إبريل / 2012)  أنا فاكره كويس جداً الساعة كانت تسعه ونص الصبح وأنا كنت مع ماما وبابا وأخويا  فى العربية على الطريق الدائرى .. بصراحة اليوم ده كان يوم مميز جداً بالنسبه لى ..ده كان ميعاد سفرى للسعودية علشان أعمل عمره ( الحمد لله دى مكانتش أول عمره أسافرها) بس العمرة دى كانت مختلفه لإن برنامج الرحلة كان بيبدأ بمكه المكرمة وده معناه إنى لازم أكون بملابس الإحرام من وأنا فى مصر ... وطبعاً بم إن أمى ست مصرية أصيلة فلازم تمشى تبع التقاليد وكله يكون أبيض فى أبيض بخلاف الحاج الوالد اللى كان بالبشكير بتاع الإحرام .... منظرنا عمره على الآخر ( مرات البواب وهى بتحطلنا شنط السفر فى العربية كانت بتبوس ماما وبتقولها مبروك الحج يا دكتورة ، إحنا شعب طيب جداً وربنا ، حج فى مولد النبى إزاى معرفش ) ....يووه عارفة إنى توهتكم بالرغى بتاعى ...نرجع تانى لحوار الدائرى ... وإحنا بقى على الدائرى كان الترتيب كالتالى ( أخويا الكبير سايق العربية والحاجة الوالدة فى الكرسى اللى جنبه وأنا والوالد على الكنبة ) مره وحده كده إذ فجأةً لقينا عربية بتزنق من اليمين وواحد مطلع راسه من الشباك وعمال يقول بصوت عالى ( إدعيلى يا أمى والنبى ماتنسيش تدعيلى يا أمى ..أنا إسمى مصطفى  إدعيلى وإنتى عند الكعبة يا أمى ) ماما  يا عينى كانت مخضوضه بس بعد لما فهمت إيه اللى بيحصل قالتله حاضر يا إبنى هدعيلك ( وعلى فكرة ماما فعلاً كتبت إسمه فى ورقة ودعيتله فى مكه ،  وأنا كمان دعيتله بضمير والله ) الموقف ده جه فى دماغى من كام يوم وإبتسمت لما إفتكرته ..الحقيقه أنا مش عارفه أصنفه ..موقف كوميدى ولا موقف دينى ولا موقف إجتماعى ..بس فى حاجه واحده أنا عارفاها ومتأكده منها ...إحنا شعب غلبان جداً ....