آلة الزمن

صحيت من النوم وخير اللهم اجعله خير ببص فى امساكية رمضان لقيت الشهر خلص...لأ بجد لحق يخلص!!! ايه ده مش ممكن يادوب امبارح كان اول يوم فى رمضان والناس ماليين الشوارع بيشتروا لوازم  البيت....بصراحه حسيت انى بخرف وان انا لسه نايمه ودى تخارف احلام مع كمان العك اللى ضربته على السحور فعمل معايا أحلى شغل....بس أول لما سمعت صوت ماما وهى بتقول(ماهى انتى صحيتى! تعالى ساعدينى فى المطبخ) فى اللحظه دى  اتاكدت انه كابوس مش حلم....ولما دخلت لقيت المطبخ مقلوب رأسا على عقب اتأكدت اكتر بقى انى صحيت خلاص(  بصراحه الواقع صدمنى صدمه نفسيه عميقه أثرت على معاميقى من جوه)...المهم خلصت شغل المطبخ مع الحاجه الوالده...وفى اللحظه اللى خرجت فيها من المطبخ نطت فى دماغى فكره مج ..احم احم ....الا وهى : ياترى شكل العيد هيكون عامل ازاى فى المستقبل!!  وعلشان الفكره مش بس تكون مجنونه لا مستحيله  فكرت اننا لو قارناها بالماضى هيكون ايه الفرق والاختلاف!!! لقيت ان الحل الوحيد هو آله الزمن (وطبعا لأنه نهار كله افتكاسات من اوله فمحدش يركز فى الكام سطر اللى جايين دول علشان كلهم تخاريف)...وعلشان أكتشف الفرق ده ..دخلت اوضتى وقفلت الباب ونزلت تحت السرير وطلعت آله الزمن البمبى بتاعتى( بمبى علشان تليق على دهان اوضتى محدش يعلق ) المهم ظبتها ورجعت سنين كتير لورا( مش كتير قوى يعنى احنا مش هنزيط فى الزيطه) المهم انى لقيت حال العيد عند الأسر المصريه كالآتى : آخر 3 أيام فى رمضان تبدا ست البيت تقسمهم ...يوم تنزل تجيب لبس العيد لأولادها ويوم تعمل الكحك والبسكويت والغريبه والقرص واللانكشاير وتلم بناتها حواليها علشان  يتعلموا ...اللى تبوظ النقشه واللى تظبط الغريبه ..لحد مايتعلموا علشان ميجربوش فى عرسانهم ويطفشوهم....وبعدها بتبعت الست ابنها بصيجان الكحك والبسكويت للفرن يخبزها لأن زمان ماكنش فى فالبوتجازات أفران تكفى الصيجان دى كلها زى دلوقتى...وطبعا طول ما أنت ماشى فى الشوارع بتحس ان ريحتها سمنه ودقيق....أما بقى أخر يوم فى رمضان (أو ليلة العيد زى مابنقول) بيبقى تنضيف الشقه ( لأنها  لو عملتها اول حاجه العفاريت اولادها هيبهدلوها وهييجى عليهم العيد وكأن شيئا لم يكن من عمليه التنضيف الجباره اللى الأم وبناتها قاموا بيها)    ....وأحلى منظر بنشوفه بقى هو الأم والأب وهما داخلين يتطمنوا على اولادهم ليلة العيد وهما نايمين ويلاقوا واحد حاضن البنطلون الجديد والتانيه حاطه  الفستان جمبها على المخده ..بيحسوا بان التعب كله راح لما بيشوفوا اولادهم كده....أما بقى يوم العيد فماكنش فى ستات بتصلى فى جوامع ..لأ كان الأب بيلبس اولاده الصبيان جلاليب بيضه وطواقى وياخدهم يصلوا والأم تستنى هى والبنات  فى البيت يجهزوا الفطار لحد ما الأب يرجع من الصلاه  وطبعا وهو فى طريقه للبيت بيجيب للبنات بالالين وحاجات حلوه علشان أخواتهم الصبيان ميغيظوهمش بأكياس الحاجات الحلوه اللى اتوزعت عليهم فى الجامع..واول لما يوصل الأب البيت يوقف أولاده طابور من الكبير للصغير ويديهم العيديه  وبعدها يتلموا كلهم على سفره واحده وياكلوا احلى فطار مش لان الاكل حلو لأ لانهم متجمعين مع بعض....وبعد الفطار فى ناس نكديه بتروح تزور المقابر وناس تانيه بتروح تزور اهلها من باب صله الرحم( وان العيال ياخدوا العيديه بالمره) وناس تالته فرفوشه بقى ..بتقضيها خروجات سواء قاعده فى جنينه حلوه او مركب فى النيل....وهووووووووووووووب مره واحده خرجت من الجو اللى مليان دفء ومشاعر واتنقلت للمستقبل...بصيت حواليا فتحت عينى وبرقت  شفت العجب العجاب أول يوم العيد ومفيش ناس فى الشوارع..ايه هو الناس راحوا فين!!! رحت بيت اسره مصريه عصريه لقيت الأتى : الأب فى اوضته قاعد بيستخدم جهاز الكترونى عجيب كده مفهمتش هو ايه بصراحه والأم فى أوضه تانيه عماله تستف فى دولاب فساتينها وتشوف ايه الألوان الموضه علشان تجيبها ( الستات مابيتغيروش يا معلم فى اى زمان ولا مكان انسى....) والأولاد كل واحد فيهم فى أوضه ..واحد ماسك الأى فون بتاعه والتانى بيلعب بلاى ستيشن سنجل( لأ مش زى أوشا..ده بيلعب مع الروبوت بتاعه) والتالته عماله تكلم صاحبتها فى  التليفون عن لبس الفنانه هيفاء وهبى 112 (آه 112 دى بقى حفيده هيفاء بتاعتنا...بس دى ماشاء الله امكانياتها اجمد...التكنولوجيا بتتطور بقى) ولما جت الساعه 9 الصبح كل واحد فى الأسره جاله الروبوت بتاعه واداله كبسوله كده...ولما سألت ايه دى!! صعقت من الاجابه...دى كبسولات كحك ....يانهاااااار!!!! الناس بتطلت تعمل كحك و بقت بتاخده فى أقراص ..( آه يا زمن كحكك بقى بلابيع بياخدوها البشر..لا ليها طعم ولا لون وريحه..نسفوا العادات صارت بلاد حال العباد فيها عجب كل اللى فات فيها اتقلب)  قولت اكمل معاهم لآخر النهار وقعدت واستنيت انهم على الاقل يتجمعوا على السفره بس للأسف اللى حصل فى الفطار اتكرر فى الغدا والعشا...حزنت على الوضع اللى وصل ليه العيد فى المستقبل ولما رجعت اوضتى كتبت (العيد فرحه ولبس جديد...العيد كحكه وطفل سعيد... العيد دعوه لأمى فى سجده ربى يصونها ويخليها ويرزق أبويا بعمر مديد)